Voordat we zelf amandelspijs gaan maken wil ik eerst nog wat algemene informatie geven. Zoals jullie weten kom ik uit België en daar had ik nog nooit van amandelspijs gehoord. Op een gegeven moment kwam ik het tegen in een Nederlands bakrecept en ben ik er alle winkels in de omstreek voor langs geweest. Helaas nergens gevonden. Een winkel kon het bestellen en daar zou ik dan een week later om mogen komen.
Dat was op dat moment voor mij helaas geen optie. Ik wilde dat dessert die dag maken voor het bezoek dat een dag later zou komen. Amandelspijs bevat dezelfde ingrediënten als marsepein, maar is toch iets anders. De verschillen lees je hier.
Doordat ik het niet snel kon kopen wou ik het snel zelf maken. Dat lukte helaas ook niet want amandelspijs krijgt best 3 á 5 dagen rusttijd zodat de smaak er goed in kan trekken. Ik zou dus even iets anders moeten bakken.
Amandelspijs is echter helemaal niet moeilijk om te maken en het kost ook erg weinig tijd. In principe is het niet meer dan suiker, amandelen, wat ei en eventueel wat citroenzeste met elkaar mengen en dan dit deeg laten rusten.
Amandelspijs wordt in heel wat gebak gebruikt. Denk maar aan Kerst- of Paasstol, boterkoek, vruchtenbrood, amandelstaven, banketstaven, amandelbroodjes, sloffen, gevulde koeken of appeltaart.
En zoals je ziet, komt het in België ook echt wel voor in ons gebak. Alleen hier kun je het niet zo makkelijk kant-en-klaar kopen. Maar dat is niet langer een probleem want hier is nu ook het recept en dat is helemaal niet moeilijk.
Amandelspijs gebruik je bij sloffen en taarten en wordt steeds gebakken. Omdat je het in België bijna niet kunt vinden hier het recept.
Wanneer je het amandelspijs gemaakt hebt, kun je deze een week(7 dagen) in de koelkast bewaren. Maar maak je teveel kies er dan bijvoorbeeld voor om hem in delen in te vriezen. Dan blijft hij nog zo'n 3 maand goed.
Tip: Ik vries het amandelspijs in porties van 150 gram in, omdat ikzelf het idee heb dat die hoeveelheid het handigste is in andere recepten. Tussen elk stukje amandelspijs steek ik een bakpapiertje. Zo kan ik de stukken later ook los uit de vriezer halen, maar blijven ze bij elkaar zitten.